მოდი,მე და შენ ვიქეიფოთ,მარტო მე და შენ.
სადმე გავშალოთ მცირე სუფრა,მდინარის პირად.
თამადად იყოს საყვარელი თვალების სითბო,
მხოლოდ ამას გთხოვ,ნურასოდეს ნუ ჩამთვლი გიჟად...
მერიქიფობა ბალახს ვთხოვოთ,სიმღერა ჩიტებს
ტაში დაგვიკრან ხის ფოთლებმა,იცეკვოს შველმა
მინდა გხედავდე ბედნიერს და სიცოცხლით სავსეს,
გაგიჭირდებაიმხოლოდ მე ერთმა შევძლო შველა.
რაღაც ისეთი მინდა გითხრა რაც არასოდეს
არ დაწერილა,არცა თქმულა,არც უმღერიათ,
მინდა მოგეკრა,როგორც ჩვილი,უმწეო ბავშვი,
თურმე რა ძვირი ღირებულა რაც უთქმელია.
თურმე სიტყვებით ვერასოდეს ვერ გეტყვი სათქმელს,
თურმე სიტყვები კოტრდებიან გულის ბირჟაზე.
მე შენ მჭირდები,როგორც წყალი,როგორც ჰაერი,
მე მეყვარები მანამ,სანამ ვივლი მე ამ მიწაზე.
სანამ ვარსებობ,მეგზურობა შენი მჭირდება,-
შენთვის და ჩემთვის,შვილებისთვის,ჩვენი ერისთვის.
შენს მტკიცე ხელებს დავეყრდნობი,ნაბიჯს აგიწყობ.
და ,თუ მოვკვდები,შენთვის მხოლოდ შენთვის ერთისთვის!
მოდი მე დაშენ ვიქეიფოთ მარტო მე და შენ
|
